سربازی سخت است جان به لب می آید

دیــوانه کسی است کــه داوطلب می آیـد

غـــذای ما ســربـــازهـــا آشــه و عـدس

روی آن چیـــده شـــده مـــوش و مــگس

بـــخــورم یــا نــخــورم بی آش می مونم

قـــدر آش نـــنــه رو حــــالا می دونــــم

حـــقـــوق مــا ســــربـازها ۱۹۰۰ تومنه

بـگــیرم یا نــگـیــرم بی پــول می مـــونم

قـــدر پـــول بـــابـــا رو حــالا می دونــم

خیـــال کـردم که سربازی دو ســال است

ندانــســتم که عــمر یــک جـــوان اســـت

از وقــــتــی کــه بــه زابـــل رســـیـــــدم

صـــدای طـــبـــل و شیــپـــور را شــنیدم

بــه خــــــط کردند تراشـیـدنـد ســــرم را

لـبـــاس آشـــخــوری کـردنــد تــنــــــم را

لــبـــاس آشــخوری رنــگ زمـیـن اســت

بـــرادر غـــم مخــور دنـیـا همـیــن اسـت